MIJN AVONTUREN IN SPANJE - CAFÉ CON LECHE

Er gaat natuurlijk niets boven een kopje tastytea, maar ik ben ook een grote koffieliefhebber. Als Myriam geen tour heeft maar op kantoor zit, haal ik dan ook zo halverwege de ochtend - wat hier dan ongeveer half 12 is - twee mokken café con leche, koffie met melk,  met wat lekkers van La Masa de Tomasa en hebben we samen een koffiebreak. 

Maar nu ik af en toe in een grote stad leef zie ik ook de hoeveelheid afval die we met zijn allen produceren en het verontrust me. Ik probeer een kleine bijdrage te leveren aan het verminderen van de afvalberg door bewuster om te gaan met de hoeveelheid afval die ik maak. 

Zo heb ik standaard een ijslepeltje in mijn tas zodat ik niet bij elk ijsje een nieuw plastic exemplaar hoef en ben ik al een tijdje een tevreden eigenaar van een herbruikbare koffie-to-go-mok.  In mei ging deze mok mee in de tas naar Spanje.

Het is altijd druk in de winkel van La Masa de Tomasa en het kostte me even moeite om duidelijk te maken dat ik koffie in mijn mok wou. Ik had de indruk dat het meisje me een beetje vervelend vond, maar dat waren mijn eigen zenuwen want de volgende ochtend pakte ze gelijk mijn mok aan en vertelde ze dat ze die prachtig vond. En of ik ook wist of deze mokken in Spanje te koop waren? 

Met een glimlach van oor tot oor gaf ik haar het adres van de website van de mokken en elke keer als ik de winkel passeerde en ze had dienst, zwaaiden we naar elkaar. 

Vol goede moed ging ik in juni weer koffie halen. Het was een feestweek in Alicante en het was zo mogelijk nog drukker in de winkel. Mijn 'vriendin' had geen dienst en voor ik het wist stonden er twee disposable mokken koffie naast mijn herbruikbare mok en een beetje verslagen droop ik af. 

De volgende ochtend werd ik geholpen door hetzelfde meisje en weer ging ze voortvarend aan de slag met het maken van koffie zonder mijn mooie mok ook maar een blik waardig te keuren. "En nu flink zijn" dacht ik. "Perdona señora" zei ik op een, naar ik hoopte, ferme toon en ik rolde er een van tevoren geoefende volzin in het Spaans uit. Ze keek me een beetje vreemd aan maar gebruikte toch mijn eigen mok. Yes! Trots liep ik met de koffie en koekjes de winkel uit. 

En nu over op fase twee van dit experiment...volhouden en vragen of ik foto's mag maken. 

Het toeval hielp me en op een middag (ja, 's middags haal ik ook wel eens koffie!) was de winkel zo goed als leeg.  "Nu of nooit" dacht ik. 

Een perfecte volzin was het niet, maar ik kon het meisje duidelijk maken dat ik graag met haar en de mok op de foto wilde. 

Ze vond het nog leuk ook. Weer een overwinning!